Niektóre zwierzęta posiadają zdolność do widzenia w ciemności, co jest nazywane widzeniem nocnym. To zdolność umożliwia zwierzętom poruszanie się, polowanie i orientację w otoczeniu w warunkach niskiego oświetlenia lub całkowitej ciemności. Kilka czynników tłumaczy, dlaczego niektóre zwierzęta są przystosowane do widzenia w ciemności:
- Rodzaj fotoreceptorów w siatkówce oka:
- W ludzkim oku istnieją dwa rodzaje fotoreceptorów: czopki i pręciki. Czopki są odpowiedzialne za widzenie w warunkach dobrze oświetlonych, natomiast pręciki umożliwiają widzenie w warunkach słabego oświetlenia. U zwierząt nocnych pręciki są często bardziej rozwinięte niż u zwierząt dziennych, co poprawia ich zdolność do widzenia w nocy.
- Tapetum lucidum:
- Niektóre zwierzęta posiadają warstwę zwierciadlaną oka zwaną tapetum lucidum. Ta warstwa umożliwia odblask światła, które nie zostało początkowo wchłonięte przez fotoreceptory, zwiększając ilość światła docierającego do pręcików. Tapetum lucidum występuje u kotów, psów, jeleni i wielu innych zwierząt nocnych.
- Duże źrenice:
- Zwierzęta nocne często mają duże źrenice, które mogą się rozszerzać, aby wpuszczać więcej światła do oka. To zwiększa ilość światła dostępnego dla pręcików w siatkówce.
- Inne dostosowania anatomiczne:
- Zwierzęta nocne mogą mieć również inne dostosowania anatomiczne, takie jak bardziej rozwinięte sieci nerwowe, które pomagają w przetwarzaniu sygnałów z pręcików w warunkach niskiego oświetlenia.
- Specjalizacja w polowaniu:
- Zwierzęta nocne często specjalizują się w polowaniu w nocy, co wymaga zdolności do wykrywania ofiar i poruszania się w warunkach ograniczonego oświetlenia.
Przystosowanie do widzenia w ciemności jest często cechą charakterystyczną dla zwierząt nocnych, które są aktywne w nocy i polegają na innych zmysłach niż widzenie dziennych zwierząt. To pozwala im skutecznie funkcjonować w swoim środowisku naturalnym.
