Stożek rogówki, znany również jako keratokonus, to schorzenie oka charakteryzujące się postępującym stożkowatym deformowaniem rogówki. Rogówka to przezroczysta, przednia część oka, która odpowiada za załamywanie światła i skupianie go na siatkówce. W przypadku keratokonusu, rogowka stopniowo staje się cieńsza i przyjmuje stożkowaty kształt, co wpływa na jej zdolność do prawidłowego załamywania światła.
Objawy keratokonusu mogą obejmować:
- Zaburzenia widzenia: Rozmazywanie obrazu, zniekształcenie i podwójne widzenie mogą być odczuwane przez osoby z keratokonusem.
- Nadwzroczność: W początkowych stadiach keratokonusu pacjenci często doświadczają nadwzroczności.
- Astygmatyzm: W miarę postępowania schorzenia rozwija się astygmatyzm, co utrudnia ostre widzenie zarówno z bliska, jak i z daleka.
- Zwiększona wrażliwość na światło: Osoby z keratokonusem mogą być bardziej wrażliwe na światło.
- Podrażnienia i suchość oczu: Deformacja rogówki może powodować podrażnienia i uczucie suchości oczu.
- Przekształcenie kształtu źrenicy: W zaawansowanych przypadkach keratokonusu można zaobserwować nieprawidłowe kształty źrenicy.
Przyczyny keratokonusu nie są w pełni zrozumiane, ale czynniki genetyczne, środowiskowe i alergiczne mogą odgrywać rolę w jego rozwoju. Keratokonus zazwyczaj zaczyna się w okresie młodości i stopniowo postępuje przez wiele lat.
Diagnoza keratokonusu opiera się na badaniu okulistycznym, w tym pomiarze krzywizny rogówki i analizie kształtu jej powierzchni. W początkowych stadiach schorzenia można próbować korygować za pomocą okularów korekcyjnych lub soczewek kontaktowych. W przypadkach zaawansowanych lub gdy korekcja optyczna przestaje być skuteczna, może być konieczna procedura chirurgiczna, takie jak przeszczep rogówki, aby przywrócić normalny kształt oka. Współczesne technologie, takie jak procedury laserowe, również mogą być wykorzystywane do poprawy kształtu rogówki u pacjentów z keratokonusem.
