Zawód optometrysty powstał w XIX wieku i rozwijał się stopniowo w odpowiedzi na rosnące zapotrzebowanie na specjalistów zajmujących się badaniem wzroku i dostarczaniem korekcji optycznej. Oto kilka kluczowych etapów w historii rozwoju zawodu optometrysty:
- Lata 20. XIX wieku: Początki zawodu optometrysty można śledzić do lat 20. XIX wieku w Stanach Zjednoczonych. Wówczas to, niektórzy optycy zaczęli oferować usługi związane z badaniem wzroku i dostarczaniem okularów. Nie były to jeszcze formalnie wykształcone praktyki optometryczne, ale to był pewien kierunek.
- Lata 30. i 40. XIX wieku: W miarę wzrostu zrozumienia na temat znaczenia korekcji wzroku, pojawiło się więcej optyków oferujących usługi związane z badaniem wzroku. Jednak formalna specjalizacja optometrii zaczęła się kształtować w tym okresie.
- Lata 20. XX wieku: W latach 20. XX wieku optometria zaczęła uzyskiwać bardziej formalne uznanie jako samodzielna dziedzina. Pierwsze szkoły optometryczne powstały w Stanach Zjednoczonych, co przyczyniło się do profesjonalizacji zawodu.
- Rozwój w Europie: W Europie optometria również zaczęła rozwijać się jako odrębna dziedzina. W niektórych krajach europejskich, takich jak Wielka Brytania, optometrycy zyskiwali stopniowo uznanie i stawali się ważnymi specjalistami zajmującymi się zdrowiem wzroku.
Dziś optometrzy są specjalistami zajmującymi się badaniem wzroku, diagnozowaniem problemów wzroku, dostarczaniem korekcji optycznej w postaci okularów lub soczewek kontaktowych, a także udzielaniem porad w zakresie ogólnej opieki ocznej. Uzyskanie wykształcenia w dziedzinie optometrii obejmuje specjalne studia na poziomie wyższym.
