Jaskra (łac. glaucoma) jest jedną z najczęstszych przyczyn utraty wzroku i ślepoty na świecie. Jaskra to grupa chorób oczu charakteryzujących się uszkodzeniem nerwu wzrokowego, co prowadzi do stopniowej utraty pola widzenia. W zaawansowanych przypadkach może dojść do całkowitej utraty wzroku.
Jaskra zazwyczaj rozwija się stopniowo, a w początkowych stadiach choroby może nie występować żadnych objawów. Osoby z jaskrą często nie zdają sobie sprawy z problemu, dopóki utrata wzroku nie stanie się znaczna. W miarę postępu choroby, jaskra wpływa na nerw wzrokowy, prowadząc do uszkodzenia włókien nerwowych i zmniejszenia pola widzenia.
Istnieją różne rodzaje jaskry, ale najczęstsze to:
- Jaskra otwartego kąta: Jest to najczęstsza forma jaskry, gdzie ciecz w oku nie krąży prawidłowo, co prowadzi do stopniowego uszkodzenia nerwu wzrokowego.
- Jaskra zamkniętego kąta: W tej formie, nagłe zamknięcie kąta przesączania prowadzi do gwałtownego wzrostu ciśnienia w oku, co może powodować poważne objawy, takie jak ból oka, nudności czy wymioty.
Chociaż jaskra jest jedną z głównych przyczyn utraty wzroku, warto zauważyć, że inne choroby oczu, takie jak zaćma, zwyrodnienie plamki żółtej (AMD), retinopatia cukrzycowa czy choroby naczyniowe oka, również mogą prowadzić do ślepoty, szczególnie w zaawansowanych stadiach.
Regularne badania wzroku, zwłaszcza po 40. roku życia lub u osób z czynnikami ryzyka, są kluczowe dla wczesnego wykrywania jaskry i innych chorób oczu, co umożliwia wdrożenie skutecznego leczenia i zminimalizowanie ryzyka utraty wzroku. W przypadku podejrzenia problemów ze wzrokiem lub ryzyka chorób oczu, zawsze zaleca się konsultację z lekarzem specjalistą ds. zdrowia oczu.
