Badanie refrakcji jest często wykonywane przez optometrystów lub okulistów w celu ustalenia, czy pacjent ma wady wzroku, takie jak krótkowzroczność, dalekowzroczność, astygmatyzm czy prezbiopia (wada widzenia związana z wiekiem). Proces ten pomaga określić, czy pacjent potrzebuje korekcji optycznej w postaci okularów lub soczewek kontaktowych. Oto ogólne etapy badania refrakcji:
- Preliminarna historia zdrowia oczu:
- Optometrysta lub okulista zazwyczaj zaczyna od zadania pytań dotyczących historii zdrowia oczu pacjenta, w tym o wszelkie obecne problemy, dolegliwości czy choroby oczu.
- Pomiar ostrości wzroku:
- Pacjent jest proszony o czytanie literek na tablicy Snellena lub podobnej tablicy w różnych odległościach. To pozwala na określenie ostrości widzenia bez korekcji.
- Autorefraktometria:
- Optometrysta lub okulista może skorzystać z urządzenia znanego jako autorefraktometr, który automatycznie mierzy refrakcję oka. Pacjent patrzy na obrazek lub światło, a urządzenie ocenia, jakie są wady refrakcji.
- Subiektywne badanie refrakcji:
- Po uzyskaniu wyników z autorefraktometrii, optometrysta lub okulista przeprowadza subiektywne badanie refrakcji, które polega na pytanu pacjenta o to, które soczewki lub kombinacje soczewek zapewniają mu najlepszą ostrość widzenia.
- Podczas tego etapu pacjent może patrzeć przez zestaw soczewek, a specjalista będzie pytany, czy obraz jest wyraźny lub nieco zamazany.
- Badanie akomodacji:
- Optometrysta może również ocenić zdolność oka do akomodacji, czyli dostosowywania ostrości wzroku do różnych odległości. To jest szczególnie ważne, zwłaszcza u osób, które mają problemy z odczytywaniem tekstu z bliska.
Na podstawie tych danych, optometrysta lub okulista jest w stanie ustalić, czy pacjent ma wady wzroku, jakie są ich parametry i czy wymaga korekcji optycznej. Wyniki badania refrakcji pomagają w dostosowaniu okularów lub soczewek kontaktowych do indywidualnych potrzeb pacjenta.
